olmadı

Gülümsedim gökyüzüne 

Olmuşcasına umudum

Yalnız başıma gidemedim 

korktum

 Ve bilerek yanlışlarıma tutundum 

Saflıkla sürüldüm kirli kaldı ruhum 

Merhem olmaktı yaralara hayalim 

olmadı kavga  oldum mermi oldum namluya kaldım

Bilirim anlamak zor

kalmamak zor 

gidenleri aramak zor

Yeniden uyanıp sabah aydınlanmak zor

Beni sabahçı kahveler so , birde sabah ustalarına

Sessiz kaldım düştüğüm o derin çukurun dibinde

Kayboldum

 kimsenin bilmediği evrende 

Güçlü kaldım 

Tutundum 

Olmadı yine ben sana koştum