olmadı
Gülümsedim gökyüzüne Olmuşcasına umudum Yalnız başıma gidemedim korktum Ve bilerek yanlışlarıma tutundum Saflıkla sürüldüm kirli kaldı ruhum Merhem olmaktı yaralara hayalim olmadı kavga oldum mermi oldum namluya kaldım Bilirim anlamak zor kalmamak zor gidenleri aramak zor Yeniden uyanıp sabah aydınlanmak zor Beni sabahçı kahveler so , birde sabah ustalarına Sessiz kaldım düştüğüm o derin çukurun dibinde Kayboldum kimsenin bilmediği evrende Güçlü kaldım Tutundum Olmadı yine ben sana koştum